halve eeuw windsurfen in Knokke-Heist

Een halve eeuw Windsurfen te Knokke-Heist: het lokale verhaal.

In 1975 doken op het Zegemeer aan Hotel La Réserve de eerste Windsurfplanken op. Het gerenommeerde vijfsterren hotel wilde reeds in die tijd maar al te graag uitpakken met een primeur. De directie moest daarvoor beroep doen op een Noorderbuur, daar er in ons land nog niemand kaas had gegeten van deze nieuwe watersport. 

De opkomst bleek eerst eerder gering, tot de man op het idee kwam twee prille tieners die niet uit het water weg te slaan waren, een gratis opleiding te geven. Tom Vandenbussche en Frank Vanleenhove,  in die tijd 12 en 13 en fulltime ‘Lacbewoners”, maakten zo als allereerste kennis met de sport en bleken meteen gebeten… Hun kunsten op de plank werkten aanstekelijk en algauw zat het Zegemeer vol kleurige zeilen en stroomden de leerlingen toe.

Frank Vanleenhove:

“Ik herinner me nog alles alsof het gisteren was… Tom en ik konden zelfs onze polyethyleen plank niet alleen dragen want die woog zo’n 25 kg. Na een tijdje stonden onze handen vol blaren want de giek, waarmee je het zeil onder controle houdt, was van teak.

Onze instructeur kreeg het naderhand zodanig druk dat hij maar al te graag twee enthousiaste handjes kon gebruiken: elke morgen legden wij alles klaar en elke avond ruimden wij alles op. In ruil konden we varen naar hartenlust. Meer nog: wanneer er iemand aan lager wal of in het riet verzeilt raakte, peddelden wij er naartoe en namen wij over om alles weer terug te varen. Op die manier werden we al heel snel heel bekwaam en hadden wij de zomer van ons leven.

Het jaar daarop hetzelfde scenario: alleen kwam er nu uit Gent een licentiaat LO opdagen die net zoals wij het jaar ervoor had leren windsurfen. Nu werd het helemaal te gek want die man kon niet 7 op 7 van ‘s morgens vroeg tot ’s avonds laat aanwezig zijn dus namen wij maar al te graag dan die lesjes over.

We kregen zelfs zodanig veel vrijheid dat we op een avond besloten onze kunsten even op zee te gaan vertonen. Was het materiaal daarvoor wel geschikt? Wat met de branding? De temperatuur van het zeewater? Vragen waarop in die tijd niemand een antwoord kon geven.

Het zeewater was ook kouder en er bestonden nog geen surfpakken, niettegenstaande sommige klanten afkwamen met een duikerspak, compleet met flap tussen de benen en dus nooit zoals wij al rillend op de plank stonden met enkel ons zwembroekje.”

 

Koop je alltime souvenir – onze 50Y Tshirt: klik hier

Boek je Windsurf BBQ voor het gratis concert van Surfer Joe

Noordzee primeur

“De lokroep van de zee was ons echter te machtig en daar gingen we, op een avond na de lessen bepakt en beladen de Elisabetlaan over, langs het Casino het strand op…een ware uitputtingsslag. We hielden echter vol want we wilden de allereerste zijn die de Noordzee trotseerden.  Eerste probleem was het houten zwaard en de plastieken vin waardoor we toch wel een eindje in zee moesten stappen. Dan snel opspringen en het tuig uit het water trekken met het ophaalkoord, waarna bleek dat de mastvoet die gewoon in een uitsparing geschoven werd, niet op kon tegen de branding en dus telkenmale uit de plank schoot. Op het Zegemeer hadden we daarvoor riet dat we afbraken en erin propten, op zee hadden we dat niet, duct tape bestond nog niet dus wij snel terug naar het Zegemeer om riet…

Maar jawel: uiteindelijk werd al onze moeite beloond en ik vergeet nooit ofte nimmer die allereerste sessie op zee: niet telkens omkeren na 100 meter, zicht op oneindig, de horizon tegemoet compleet mét zonsondergang.

Afgepeigerd en met de deining nog in de benen sleurden we daarna alles terug en in het donker spoelden we alles nog af in het Zegemeer, daar we niet zeker waren dat alles wat van teak was bestand zou zijn tegen het zoute zeewater…

We hadden in elk geval de smaak te pakken en de Noordzee condities onder controle krijgen was de volgende uitdaging: er bestond immers maar één grootte van zeil en de wind op zee was een pak sterker dan op het Zegemeer, om nog maar te zwijgen over de stroming, de branding en de deining. Ook wilden we maar al te graag na de zomer verder blijven surfen , en gelukkig hadden mijn ouders uit Verenigd koninkrijk een waterskipak meegebracht, en mocht ik de keukenhandschoenen van mijn moeder lenen om het koude water te trotseren gedurende de wintermaanden.

Wat we vooral ook noteren dat jaar is dat we uitgenodigd werden op het Spaarbekken in Nieuwpoort om een windsurfdemonstratie te geven aan Koning Boudewijn en Koningin Fabiola naar aanleiding van de viering 25 jaar Koning Boudewijn. Een ganse ervaring uiteraard.”

Vakantiejob

“In de Lentelaan in Duinbergen opende eind de jaren ‘70 voor ons het Walhalla: Wishbone skate en surfshop. Uren vergaapten we ons aan de etalage tot ik van mijn zus Annie Vanleenhove 12.000 Bef kon lenen om een tweedehands plank met tuig te kopen. Lichter, sneller, beter en… ik kon alles snel afbetalen want we werden Jobstudenten die les gaven op het Zegemeer, of in de winkel stonden om de voortdurende stroom klanten van dienst te zijn.

nl_BENL